Terapia behawioralno-poznawcza
Z pomocą przybywa, gdy lęk narasta,
gdy strach Cię oblewa i boisz się świata.
Gdy życia proza wszak Ciebie przerasta,
szara codzienność mocno ugniata.
Pomoże w depresji, bo zna się na rzeczy,
obali reakcje niechciane zarazem.
Uwierz, bo ona faktycznie uleczy,
stanie się Twym jedynym drogowskazem.
Skupiona na myślach, bo to jest ich sprawka,
że czujesz się nie raz jak w srogim potrzasku.
Lepsza, niż z medykamentem strzykawka,
głowy nie musisz już chować swej w piasku.
Tłumaczy mechanizm Twych myśli i zdarzeń,
uczy reakcji, co są niewspółmierne.
Czasem wymaga też wyobrażeń,
mimo że myśli są Nasze odmienne.
Czasem są jednak pokrewne po stokroć,
trwożą Nas w sobie, oddychać nie dają.
Mimo że w każdym z nas drzemie ta dobroć,
dotknięci lękami szczęśliwych udają.
Bo strach ich ogromny przed oceną ludzi,
somatyczne gnioty się wiją dookoła.
I niby bez lęku do świata się budzisz,
choć kiedy się ściemnia, o spokój swój wołasz.
Kompulsywne takty wygrywa muzyka,
fobii niesnaski bujają Twym ciałem.
Choć każdy wokół Twe usta zamyka,
„że tej terapii wcześniej nie znałem!”.
Nazwał ją Beck adekwatnie snując,
bo się gruntuje na tle zachowania.
Behawioralna- najprościej ujmując,
kohabituje Twe wszystkie doznania.
I deliberujesz czy sprosta zadaniu,
uwolni od trwogi, somatycznych tików.
Choć nietuzinkowa jest w rozumowaniu,
dostępnych terapii jest przecież bez liku.
Ja Cię zapewniam, że to właśnie ona
pomoże Ci zmienić swój sposób myślenia.
To jest najlepsza dla lęków osłona,
kiedy się boisz własnego cienia.
Zaufaj jej w pełni i uchroń swą głowę,
nie jest tak łatwo nad nią panować.
Kiedy już myślisz „tak dalej nie mogę”,
lęk ten nie może Cię determinować.
Zaufaj koncepcji terapii tak prostej,
jak droga do domu z portu przeznaczenia.
Chociaż percepcja Twej głowy dorosłej,
zmusza Cię do tak błędnego myślenia.
Odnajdź swą radość, zrzuć knebel rozpaczy,
zacznij od nowa cieszyć się życiem.
Ona naprawdę tak pięknie tłumaczy,
Jak wszak bez lęku przeżyć swe życie.